ความหมายของ ปนาลี ทางสถาปัตยกรรมหมายถึงหินที่แกะเป็นรูปอัปลักษณ์
(grotesque) ยื่นออกไปจากสิ่งก่อสร้างที่มีรางและช่องให้น้ำจากหลังคาไหลห่างจากตัวสิ่งก่อสร้าง
คำว่า “gargoyle” มาจากภาษาฝรั่งเศสว่า “gargouille” ซึ่งแปลว่า คอหอย ซึ่งมาจากภาษาละติน “gurgulio, gula” หรือคำที่มีรากมาจาก “gar” ที่แปลว่า กลืน
ซึ่งคล้ายเสียงน้ำไหลในท่อ (ตัวอย่าง: ภาษาสเปน “garganta” แปลว่าคอหอย
จึงใช้คำว่า “garganta” สำหรับ “gargoyle”)
รูปอัปลักษณ์ที่มิได้ใช้เป็นรางน้ำแต่ใช้เป็นสิ่งตกแต่ง ตามภาษาสามัญก็ยังเรียกว่า
ปนาลี ถึงแม้ว่าทางสถาปัตยกรรมจะแยกการใช้ระหว่างคำว่า “ปนาลี” และคำว่า “รูปอัปลักษณ์” ปนาลีจะเป็นคำที่ใช้สำหรับรูปอัปลักษณ์ที่ใช้เป็นรางน้ำ
และ คำว่า“รูปอัปลักษณ์” จะหมายถึงรูปสลักที่มิได้ใช้เป็นรางน้ำ
ปนาลี จะเป็นรูปสลักตามมุมต่างๆ ของสถาปัตยกรรมในแบบกอธิคใน ยุโรป
โดยมากจะสลักเป็นรูป มังกร หรือ ปีศาจ ในท่วงท่าต่างๆ โดยท่าที่รู้จักมากที่สุด
คือ นั่งยองๆ ตามองไปทางข้างหน้า
ปนาลี เชื่อว่า เดิมเป็นมังกร ชาวยุโรปในยุคกลางเชื่อว่า
การ์กอยล์เมื่อตอนกลางวันจะเป็นรูปสลัก
ตกกลางคืนจะกลายร่างเป็นมังกรบินไปทั่วหมู่บ้านหรือเมืองที่อาศัย เพื่อปกป้องดูแลมิให้มีสิ่งชั่วร้ายต่างๆ
เข้ามารังควาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น